32. Prawo narodów do samostanowienia

Tradycyjne rozumienie prawa w relacji państwo – jednostka

Prawo narodów do samostanowienia jest wyrazem wolności człowieka, umożliwia mu bowiem współdecydowanie o przyszłości własnej i narodu1. Adresatami prawa do samostanowienia są przede wszystkim narody, tj. grupy ludzi połączone wspólną tradycją historyczną, kulturową, religijną oraz wspólnymi uwarunkowaniami ekonomicznymi oraz terytorialnymi2, a także ludy tubylcze3. Nie przysługuje ono jednak mniejszościom, którym gwarantuje się jedynie prawo do autonomii4. W Polsce przez mniejszość narodową rozumie się grupę obywateli polskich, którzy m.in. w sposób istotny odróżniają się od pozostałych obywateli językiem, kulturą lub tradycją oraz dążą do ich zachowania, ale utożsamiają się z narodem zorganizowanym we własnym państwie5.

Na prawo narodów do samostanowienia składają się czynniki zewnętrzne i wewnętrzne. W aspekcie zewnętrznym jest to możliwość utworzenia suwerennej organizacji państwowej. W aspekcie wewnętrznym oznacza z kolei prawo narodu do samodzielnego uregulowania sytuacji społeczno-politycznej, gospodarczej i kulturalnej, a także wyłącznego decydowania o wykorzystaniu swoich bogactw naturalnych6.

Jak to prawo rozumieć w kontekście biznesu?

W kontekście biznesu prawo to obejmuje:

  • powstrzymanie się od działań, które mogłyby wpłynąć na swobodne określanie przez ludzi, będących członkami i członkiniami danego narodu lub ludu tubelczego, ich statusu politycznego,
  • umożliwienie ludziom swobodnego rozwoju społecznego, ekonomicznego i kulturalnego, dysponowania ziemią i zasobami naturalnymi, a także zabezpieczenia ich środków egzystencji7,
  • zagwarantowanie udziału ludzi w istotnych procesach decyzyjnych,
  • powstrzymanie się od realizacji inwestycji na terenach o istotnym znaczeniu kulturowym, które zostały odebrane społeczności lokalnej bez należytych konsultacji.

Jeśli przedsiębiorstwo funkcjonuje na obszarach zamieszkanych przez ludność rdzenną, szczególnie istotne jest8:

  • powstrzymanie się od komercyjnego wykorzystania terenów zamieszkanych przez ludność rdzenną;
  • zapewnienie pełnego i świadomego udziału ludności rdzennej w konsultacjach projektów i działań, które mogą bezpośrednio wpłynąć na zamieszkiwane przez nią tereny lub wykorzystywane zasoby;
  • pozyskanie wszelkich niezbędnych zgód oraz zezwoleń na działalność gospodarczą na terenach zamieszkiwanych przez ludność rdzenną;
  • dokumentowanie sposobu użycia terenów zamieszkiwanych przez ludność rdzenną i uwzględnianie ich roszczeń i potrzeb bez uprzedzeń i dyskryminacji;
  • przyznanie osobom zwyczajowo korzystającym z zagospodarowanych komercyjnie terenów należytego odszkodowania, w procedurze zgodnej z przepisami prawa;
  • ograniczenie przypadków przesiedlania ludności rdzennej tylko do sytuacji, w których nie istnieje żadna realna alternatywa;
  • przywrócenie do użytku terenów i ułatwienie powrotu na nie ludności rdzennej, w przypadku gdy tereny te nie są już wykorzystywane komercyjnie.

Przykład pozytywny

Spółka X zajmuje się wydobyciem kopalin ze złóż. Z uwagi na potencjalny wpływ wydobycia na życie ludności rdzennej decyduje się zmienić pierwotnie zaprojektowany przebieg linii kolejowej, którymi przewożone są wydobyte surowce. Swoje działania i doświadczenia z rozmów z lokalną ludnością podsumowuje w raporcie, który prezentowany jest innym przedstawicielom branży.

Przykład negatywny

Przedsiębiorstwo Y planuje budowę nowego magazynu. Przedsięwzięcie wymaga uzyskania decyzji środowiskowej. Wykorzystując istniejącą lukę w prawie, przedsiębiorstwo po uzyskaniu decyzji środowiskowej wnosi o nadanie jej rygoru natychmiastowej wykonalności oraz natychmiast uzyskuje na jej podstawie pozwolenie na budowę. Powyższe działania uniemożliwiają ludności tubylczej realny udział w postępowaniu, odwołanie się od decyzji, a tym samym wpłynięcie na kształt realizowanej inwestycji.

Jakie działania, zgodnie z Wytycznymi ONZ dot. biznesu i praw człowieka, powinna podjąć firma? (przeciwdziałanie, łagodzenie skutków)

Przed rozpoczęciem inwestycji firma Z przeprowadza analizę potencjalnych naruszeń praw człowieka związanych z planowanym przedsięwzięciem. W konsekwencji przygotowanej analizy identyfikuje problemy oraz grupy, które mogą być szczególnie narażone na negatywne oddziaływania związane z zamierzeniem budowlanym. W porozumieniu z przedstawicielami lokalnej społeczności przedsiębiorstwo planuje kompleksowe działania łagodzące negatywne skutki projektu. Ustanawia również ogólnodostępne kanały raportowania wszelkich nieprawidłowości w toku realizacji inwestycji.

Co zrobić, gdy Twoje prawa zostały naruszone?

Co możesz zrobić, gdy naruszono Twoje prawa?

Firma

  • Sprawdź, czy istnieje w firmie bezpieczny system składania skarg i skorzystaj z niego.

Instytucje i organy państwowe

  • Zgłoś nieprawidłowości do Państwowej Inspekcji Pracy.
  • Jeśli uważasz, że zostało popełnione przestępstwo, w szczególności przeciwko pokojowi, ludzkości, narodowi lub powszechnemu bezpieczeństwu, zgłoś swoje podejrzenia na policję lub do pobliskiej prokuratury.
  • Jeśli pracujesz w przedsiębiorstwie wielonarodowym, złóż zawiadomienie o naruszeniach do Krajowego Punktu Kontaktowego OECD ds. odpowiedzialnego biznesu.

Sądy

  • Wnieś sprawę do sądu cywilnego. Możesz domagać się między innymi odszkodowania z powodu dyskryminacji ze względu na wyznanie, pochodzenie etniczne lub narodowościowe lub odszkodowania za naruszanie Twoich dóbr osobistych.
  • Jeśli naruszone zostały Twoje prawa własnościowe, wnieś sprawę do sądu cywilnego.
  • Jeśli inwestycja może naruszyć Twoje prawa, spróbuj przystąpić do postępowania administracyjnego o wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach (jeśli jest prowadzone) lub o wydanie decyzji inwestycyjnej i przeciwstawić się jej. Informację o tym, jak to zrobić, uzyskasz w urzędzie albo u adwokata lub radcy prawnego.
  • Odwołaj się od decyzji wywłaszczeniowej lub wnieś skargę do sądu administracyjnego.
  • Jeśli otrzymałeś wyrok nakazujący eksmisję, możesz odwołać się od niego do drugiej instancji.

 

Odpłatna pomoc prawna świadczona jest przez adwokatów lub radców prawnych. Osoby o niskich dochodach mogą skorzystać z nieodpłatnej porady. Nieodpłatną pomoc prawną świadczą między innymi:

Prawo polskie

[1]  Międzynarodowy Pakt Praw Obywatelskich (Osobistych) i Politycznych. Komentarz, red. R. Wieruszewski, Warszawa 2012, art. 1 (L. Wiśniewski).

[2] International Meeting of Experts on Further Study of the Concept of the Rights of Peoples, Paris, 1989, https://unesdoc.unesco.org/ark:/48223/pf0000085152, dostęp: 21.02.2022.

[3] Międzynarodowy Pakt Praw Gospodarczych, Socjalnych i Kulturalnych. Komentarz, red. Z. Kędzia, A. Hernandez-Połczyńska, Warszawa 2018, art. 1 i 25 (T. Gadkowski).

[4] Ibidem.

[5] Art. 2 ust. 1 Ustawy z dnia 6 stycznia 2005 r. o mniejszościach narodowych i etnicznych oraz o języku regionalnym (Dz.U. 2005, nr 17, poz. 141 z późn. zm.).

[6] Międzynarodowy Pakt Praw Obywatelskich (Osobistych) i Politycznych, loc. cit.

[7] Monash University Human Rights Translated 2.0: A Business Reference Guide, 2017, s. 13.

[8]  Essential Steps for Business to Respect Human Rights, s. 6, pkt 14.

Współpracowaliśmy z:

Skip to content